Wycieczka dydaktyczna studentów IŚ do Ciepłowni Zachód

W dniu 19.01.2023 r. studenci II semestru II stopnia studiów stacjonarnych kierunku Inżynieria Środowiska wzięli udział w wycieczce dydaktycznej do Ciepłowni Zachód Białystok przy ul. Starosielce 2 w Białymstoku.
Ciepłownia Zachód jest źródłem szczytowo – rezerwowym wytwarzającym ciepło na potrzeby miejskiego systemu ciepłowniczego tylko w okresie pełnego sezonu grzewczego tj. w okresie grudzień – marzec oraz w sytuacji awarii źródła podstawowego, czyli Elektrociepłowni Białystok lub potrzeby pokrycia szczytowego zapotrzebowania na moc cieplną.
W Ciepłowni Zachód ciepło wytwarzane jest w 4 kotłach wodnych rusztowych typu 2 x WR25-14S, WRm-40 i WRm-40-022 opalanych miałem węgla kamiennego oraz w 1 kotle gazowym. Zainstalowana moc cieplna wynosi 185 MW. Sprawność nominalna kotłów węglowych jest w zakresie 84 – 86%, zaś sprawność nominalna kotła gazowego wynosi 92%.
Podczas wyprawy dydaktycznej studenci zapoznali się z procesem produkcji energii cieplnej w praktyce. Zwiedzanie obejmowało m. in. skład węgla, odżużlanie, kotłownię, nastawnię główną, stację uzdatniania wody oraz instalację odsiarczania spalin z produktem finalnym w postaci nawozu rolniczego.
Szczególną uwagę studentów zwrócił kocioł gazowy K1, który w 2019 roku został oddany do użytku w wyniku modernizacji istniejącego kotła węglowego typu WR 25-014S i przystosowania go do spalania gazu ziemnego. Była to pionierska inwestycja, gdyż nikt wcześniej w Polsce nie robił podobnej modernizacji. Kotły, które są projektowane do spalania gazu charakteryzują się inną konstrukcją i innymi parametrami pracy. W tym przypadku bazowano na konstrukcji istniejącego kotła, którą trzeba było zaadaptować do pracy palników gazowych tak, żeby mogły równocześnie pracować z optymalną wydajnością i spełniać warunki emisji spalin do atmosfery. Wydajność nominalna kotła wynosi 30 ±2 MW, a minimalna 10 ±2 MW. Maksymalne zużycie gazu to 4650 Nm3/h.
W Ciepłowni Zachód spaliny oczyszczane są z wykorzystaniem metody mokrej magnezowej dzięki, której następuje redukcja substancji szkodliwych zawartych w spalinach. Wodny roztwór soli magnezowych w instalacji odsiarczania spalin jest przetwarzany podczas procesu absorbcji i filtracji zawiesiny poabsorbcyjnej w produkt stały: krystaliczny siarczan magnezowy siedmiowodny. Uzyskany produkt jest wykorzystywany jako pełnowartościowy nawóz rolniczy, który posiada certyfikat bezpieczeństwa „B” oraz certyfikat zgodności oznaczony znakiem „nawóz WE”.
Dziękujemy Dyżurnemu Dyspozytorowi Mocy Panu mgr inż. Krzysztofowi Lingo i Kierownikowi Działu Dyspozycji Mocy i Eksploatacji Panu mgr inż. Sławomirowi Wałuszko za poświęcony czas i wiedzę merytoryczną.
Opiekunem grupy była dr inż. Joanna Piotrowska–Woroniak.
Tekst: J. K. Lingo i Piotrowska-Woroniak.